[Interview]
Op LinkedIn werd ze in december 2019 uitgeroepen tot 1 van 10 Top Voices in Nederland. Op Facebook heeft ze 2 pagina’s (Kinderbuik&co met 7500 volgers en een persoonlijke pagina) en ze onderhoudt een Instagram-account. Ze post eigen anekdotes, plaatjes en foto’s met teksten die verwijzen naar de relatie tussen lichaam en geest en ze deelt veel artikelen van anderen over gezondheid en nieuwe inzichten.

Dat ik een talent heb voor social media, daar was ik mij totaal niet van bewust

‘Ik doe steeds meer vanuit mijn hart en constateer dan mensen zoals jij me opzoeken en contact maken. Blijkbaar is dat een kracht.’

Wanneer werd je actief op sociale media?

‘Zes jaar geleden stopte ik met mijn vaste baan als kinderarts in een regulier ziekenhuis. Ik schreef een boek en richtte mijn eigen praktijk op om een plek te creëren voor holistische gezondheidszorg. In een ziekenhuis kun je incognito zijn. Voor mij was de tijd aangebroken om te laten zien wie ik ben en waar ik voor sta. Je moet weten dat ik op dat moment al 20 jaar holistisch werkte, patiënten kwamen speciaal naar me toe vanwege mijn behandeling die zich richt op zowel lichaam als geest. Ik voelde aan dat mensen in onze samenleving steeds meer behoefte hebben aan behandeling van de oorzaak in plaats van alleen symptomen bestrijden.

Vanaf dat moment ben ik online gaan delen om mensen te inspireren ook gebruik te maken van een meer holistische gezondheidszorg. De kern daarvan is dat we steeds meer chronische ziekten zien in onze samenleving omdat we ons (nog) niet bewust zijn van wat het lichaam ons probeert te vertellen. Wanneer een kind buikpijn heeft, kun je het wel medicijnen geven, maar daarmee onderdruk je alleen de klachten terwijl de klachten aandacht vragen voor een oorzaak binnenin jezelf.’

Is er voor jou een verschil tussen LinkedIn en Facebook?

‘Ik begon op LinkedIn, dat was voor mij het makkelijkste podium. Daar zit mijn professionele netwerk met wie ik dingen in dokterstaal kan delen. Ik hoefde er niet zo voor uit mijn comfortzone te komen. Het voelde comfortabel. Met Facebook deed ik nog niets. Ik ben a-technisch , dus zo snel ging dat ook allemaal niet. Gaandeweg ontdekte ik de kracht van Facebook. Ik ben een beelddenker. Ik heb een foto of ik maak er eentje, daar komt vanzelf een verhaal bij, dat gaat organisch. Ik doe het allemaal op mijn telefoon. Ik heb ook nooit een plan, ik maak mijn posts meestal in de ochtend, dan ben ik het meest helder. Dan voel ik een diep verlangen dat de wereld weer een plek wordt waar het fijn is om te zijn.’

Inmiddels doe je meer op Facebook dan LinkedIn

‘Inmiddels kan ik juist op Facebook makkelijker delen waar ik voor sta. De pagina kinderbuik&co is een community geworden. Instagram gebruik ik minder, wellicht omdat ik het later heb ontdekt. Maar ook dat is een prima plek om te delen dat we goed voor onszelf en een wereld mogen zorgen.’

Wist je dat je dit in je had: een talent voor sociale media?

‘Ik wist totaal niet dat ik dit in mij had. Ik vind het leuk om te verbinden en kan goed luisteren. Maar posten?  Misschien is dat het punt: Er zat nooit een plan achter. Sommigen zeggen dat je eerst een doelstelling moet hebben. Maar zo ben ik niet, ik ben niet strategisch. Ik deel vanuit mijn hart en ervaring, wat me raakt, wat blijdschap geeft. Toen ik het bericht kreeg dat ik was uitgeroepen tot LinkedIn Top Voice moest ik heel hard lachen. Alsof ik iets ingewikkelds doe waar ik hard aan trek. Terwijl ik gewoon mijn intuïtie volg. Wellicht is het zo dat mensen de echtheid van wat je doet herkennen.’

Denk je dat vrouwen makkelijker een eigen stem ontwikkelen op sociale media dan mannen?

Het zou kunnen, als je uitgaat van de vrouwelijke energie om je in te zetten voor iets anders dan jezelf. Om je dienstbaar te maken. Gelukkig gebruiken steeds meer mannen ook die energie. Er zijn steeds meer mannen die aandacht hebben voor het totaal van het menselijk bestaan – werk, gezin, sociaal leven – in plaats van alleen voor de strepen en het succes.

Op sociale media is ook boosheid. Een holistisch werkende arts heeft daar vast mee te maken.

‘Ik deel heel genuanceerd. Wanneer iemand daar boos over wordt, laat ik dat gaan. Hoe bozer iemand is, hoe meer die laat zien waar hij last van heeft, denk ik dan. Op een bepaald moment reageerde iemand verontwaardigd omdat ik iets had gepost over hoe Maori’s aankijken tegen autisme. Hun woord hiervoor betekent zoveel als ‘in hun eigen tijd en ruimte’, ik interpreteer dat als in verbinding zijn met je zelf, dus meer als een compliment dan als een negatief oordeel. De man stak van wal over hoe beledigend de post was voor de ouders van een autistisch kind. Ik heb hem wel een persoonlijk bericht gestuurd, maar ik ga daar niet openlijk op reageren.’

Wat adviseer je anderen die hiermee beginnen?

‘Walk your talk – doe het voor. Ik geloof niet in zendingswerk: als een roepende in de woestijn staan, heeft geen zin. Toen ik vroeger in de collegezaal zat en vroeg waar de intuïtie zat in ons lichaam, werd ik uitgescholden. Ik doe steeds meer wat ik voel, vanuit het hart en constateer dat mensen zoals jij me opzoeken en contact maken. Blijkbaar is het een kracht.’

 

Interview door Petra ter Doest
Januari 2020